Piše:
Svojevremeno je blaženopočivši srpski pjesnik Momir Vojvodić za jednog poznatog političko-ideološkog konvertita kazao da je toliko gadan da bi zagadio septičku jamu kada bi u nju upao nekim slučajem.
I nije tu „veličinu“ znameniti poeta mogao da uvredi, jer je to bilo negdje i opšteprihvaćeno mišljenje u javnosti.
Jednako se tako danas ne mogu uvrediti urednici i „novinari“ Soroševih prezervativ medija kada ih kritička javnost poistoveti sa Sodomom i Gomorom surove društvene današnjice.
Progon svega izvornog crnogorskog, a time i srpskog, i zatiranje crnogorske svijetle istorije po svaku cijenu - ideologija je na kojoj se već neko vrijeme gradi novi identitet, takozvani montenegrinski. Identitet koji podrazumijeva negaciju srpske tradicije Crne Gore, srpskih gusala, narodne nošnje, ćirilice, običaja, krsne slave (jer je imaju samo Srbi), Crkve koja je tvorac Crne Gore i najtvrđi bedem vjere pravoslavne, ali i negaciju i progon mnogo čega još. I, što je najopasnije od svega, na djelu je idiotizacija i kretenizacija dolazećih generacija, u šta se nezakonito ulažu ogroman novac i resursi države i građana!
U tom projektu stvaranja novog identiteta kreira se i ambijent za ubijanje novinara koji nisu na istim ideološkim osnovama, njihovo premlaćivanje, uhođenje kroz prisluškivanje i nezakonite mjere tajnog nadzora, maltretiranje njihovih porodica, podmetanje, ciljano širenje laži i atakovanje na njihovu imovinu i mnogo toga drugog, dugoročno neodrživog i, najzad, veoma kažnjivog.
U kreiranju takvog ambijenta, osim institucija sistema, svjesno učestvuju i neki mediji, u društvu poznati kao najgori tabloidni talog, koji se najčešće nalazi na jaslama izrazito antisrpskih i anticrnogorskih fondova i špijunskih službi.
Za neposredne izvršioce (egzekutore), da se zaključiti, biraju se osobe koje su imale jako traumatično djetinjstvo. I to najčešće, reklo bi se, silovani unutar familije, ili bar u komšiluku. Izraziti kompleksaši, najčešće bez obrazovanja, skloni da žrtvi koja sa odabere iz centara moći rade i gore stvari od onih koje su osjetili na svojoj koži tokom odrastanja i uboge prošlosti. Među njima je nesumnjivo i značajan broj onih koji su produkti incesta (koji su tako često prisutni, nažalost, ne samo u Baru i neposrednom okruženju).
Tako je, kako je to iz sobe „velikog brata“ naloženo, upravo preko tih tabloida i pojedinaca iz takvih „kuća“ nedavno orkestriran i organizovan i pokušaj diskreditacije potpisnika ovih redaka. Jer se, zaboga, usudio se da prkosi zločinu koji traje nad srpskim identitetom. Ta Aspidina kopilad nisu imala mjere u svom, na kraju propalom naumu.
Naravno, nije bio cilj Sizifovog posla samo diskreditacija ličnosti, već je riječ o ranije najavljenom, dobro organizovanom ataku poznatih „radnih grupa“ i na „Barski portal“ čiji sam urednik, kao i na „IN4S“ kao najpopularniji srpski nacionalni portal u regionu, čije uredništvo je u kontinuitetu, deceniju već, pod stravičnom torturom i progonom.
Otuda i potenciranje ova dva medija na koja sam ponosan, u lansiranoj i razbucanoj laži kojom mi je nanijeta šteta, koja će, sasvim izvjesno, biti naplaćena. Civilizovano, podrazumijeva se.
Najave najstrašnijeg mogućeg obračuna dobijao sam i najdirektnije, sa zvaničnih mejlova najmoćnijih subjekata sistema kroz poruku „Nećete dugo“. I o tome je javnost obavještavana, a i Tužilaštvo. No, potrebno je dželata pretvoriti u žrtvu i obrnuto!
Dakako da o Soroševim medijskim fekalijama koje tako odvratno kontaminiraju ovdašnji prostor mislim jednako što i najveći dio javnosti u Crnoj Gori. To im je, doduše, i do sada bilo poznato.
Uzalud im sve maske, sve prljave pare kojima rade na vlastitom šminkanju! Ne pomažu ni frizeri i kozmetičari, jer, kao što takođe reče već pomenuti velikan naše književnosti – „I brabonjak je od cvijeća, ali ne miriše“.
Za takve je takođe odavno neko rekao - „poslednji pokušaj brice da od zadnjice napravi lice“.
Ostaće upamćene upravo te sluge Mamona i kao funjare koje su se u svojim "stvaralačkim" brlozima isticale kao promoteri kanibala, terorista, masovnih ubica, zaštitnici koljača i ideologa genocida, ratnih zločina, trgovaca ljudskim organima, ali i te kako i trgovaca ljudima.
Dokaza je na pretek, a ničija do zore nije gorela.
Uprkos svemu, „Barski portal“ nastavlja svoju plemenitu misiju, oslonjen na ogromnu čitalačku publiku za crnogorske prilike, bez ozbiljne konkurencije na „lokalu“ kada je u pitanju odnos prema istini, istoriji Crne Gore i Bara i njihovim najvišim vrijednostima i tradiciji. O IN4S-u je tek suvišno i govoriti...
