Promocija knjige u Baru: "Patrijarh Pavle - Svetac kojeg smo poznavali"

U “Parku pjesnika”(iza galerije "Velimir A. Leković"), u Baru,  petak, 24.juna sa početkom u 20:30 sati, održaće se promocija knjige „Patrijarh Pavle, svetac kojeg smo poznavali“, autora Đorđa Randelja. Organizator je Međunarodno udruženje književnih stvaralaca i umjetnika “Nekazano”. 

Đorđe Randelj jedan je od najpoznatijih i najpriznatijih novosadskih i vojvođanskih novinara, publicista i književnika, a ujedno i autor čak 26 knjiga! Randelj je i jedini novinar koji je za svoj rad, uz brojne novinarske i književne nagrade, dobio i Oktobarsku nagradu Novog Sada i to baš one nesrećne, strašne 1999. godine u vrijeme NATO agresije i bombardovanja svog grada i naše države Srbije i Crne Gore. Nedavno je kao dugogodišnji predsednik Uprvanog odbora Srpskog narodnog pozorišta dobio i zlatnu medalju „Jovan Đorđević“, najveće priznanje u ovoj oblasti umjetničkog stvaralaštva.

Kao sveštenički sin, a potom i student beogradskog Bogoslovskog fakulteta prvi je – kad se to tek osamdesetih godina prošlog vijeka najzad dozvolilo – u mnogim novinama i časopisima, a najviše u novosadskom listu „Dnevnik“, počeo da piše o velikim crkvenim praznicima i srpskim slavama, kao i da pomno prati rad Srpske pravoslavne crkve i život i običaje našeg naroda. O svemu tome je devedesetih godina prošlog vijeka sastavio dvije dugo očekivane, pa zato u srpskom čitalaštvu vrlo tražene i lepo primljene knjige: jednu o srpskim slavama, praznicima i običajima (knjiga „Svetačnik“) i „Otkriće Biblije“, u kojoj nam je prepričao celo Sveto pismo Staroga i Novoga zavjeta – knjiga je svojevrsni uvod ili popularni, jednostavni vodič kroz Sveto pismo.

Istovremeno, Đorđe Randelj je bio i među prvim vojvođanskim, pa i jugoslovenskim uopšte, novinarima koji je još prije tri decenije – tačnije 1988. godine – otišao na ratno ili tada još predratno Kosovo i Metohiju da tamo ostane mjesecima i mjesecima sledeće tri godine, samo da bi nam napisao i dočarao težak, strašan i gotovo nepodnošljiv život i patnje progonjenih Srba i Crnogoraca u toj našoj južnoj pokrajini.

A tamo je imao i jednu rijetku, jedinstvenu priliku da dopre i do tadašnjeg vladike raško-prizrenskog, a taj vladika je nešto kasnije (1990.godine) postao i patrijarh srpski Njegova Svetost Pavle, naš dragi patrijarh koji će ubrzo postati i ostati jedna od najznamenitijih ličnosti u modernoj, sasvremenoj istoriji našeg naroda. Đorđe Randelj mu je i tamo na Kosovu i Metohiji i kasnije u Beogradu bio i sagovornik i uporni, neumorni pratilac, pa i (što posebno voli da naglasi) jedno vrijeme i lični šofer po kosmetskim selima i gradovima, crkvama i manastirima.

Ti njihovi susreti, pa možda i prijateljstvo, ako se može biti „prijatelj“ sa nekim ko je od tebe stariji 40 godina, a između njih dvojice bila je tačno tolika – Patrijarh Pavle rođen je 1914., a Đorđe Randelj 1954. godine. Ti njihovi susreti nastavili su se i u Beogradu, poslije decembra 1990. kada je vladika raško-prizrenski Pavle izabran za patrijarha srpskog, Randelj mu je svih tih godina bio redovan gost u Patrijaršiji, sve do patrijarhove smrti u njegovoj 96. godini, što se sve u ovoj knjizi može pročitati.

O stradanju i progonu Srba i Crnogoraca sa Kosova i Metohije Randelj je napisao i objavio jednu knjigu još 1989. godine (dakle, prije tačno 30 godina), zbog koje je imao problema na svom novinarskom poslu u Novom Sadu, baš kao što je i naš patrijarh imao problema sa tadašnjim vlastima u Beogradu kadgod im je iznosio stvarnu situaciju na KiM. Jer se i u tadašnjem novinarstvu i pa i u politici naivno i sasvim neinteligento mislilo da će svi problemi biti riješeni smao ako se guraju pod tepih i sakrivaju od očiju javnosti.

Poslije smrti našeg patrijarha Pavla, 44-og patrijarha na tronu Svetog Save, Randelj je napisao i ovu knjigu o nevjerovatnom i jedinstvenom životu ovog jedinstvenog čovjeka, kojeg je – po čvrstom uverenju Đorđa Randelja – sam Gospod postavio na tron Svetog Save baš u najgorih i najtežih 20 godina novije srpske istorije sa posebnim planom i zadatkom: da bi, ako već ne može mir i živote brojnih žrtava građanskog rata, a ono bar da bi spasao obraz i dušu našem narodu.

Ova knjiga je doživjela četiri izdanja a potom je, po blagoslovu nasljednika patrijarha Pavla - novog patrijarha srpskog Njegove svetosti g. Irineja - prevedena i na engleski jezik i izašla uz njegov arhijerejski blagoslov i u izdanju Patrijaršije SPC.

Knjiga je do sada predstavljena u 60 gradova širom Srbije i Republike Srpske, a gostovao je autor i u Hrvatskoj, Austriji (u Beču, gdje danas ima više od 200.000 Srba), u Mađarskoj (u Budimpešti i, naravno, u Sent Andreji), i u Rumuniji (u crkvenoj opštini u Temišvaru), a na tim promocijama su učestvovali naši istaknuti savremenici i najpoznatiji pisci od Matije Bećkovića do Vide Ognjenović, manje zbog njenog pisca Đorđa Randelja a najviše iz poštovanja prema patrijarhu Pavlu.

Danas se ta knjiga – i na srpskom jeziku i u engleskom prevodu - može naći u mnogim crkvama i valjda svim eparhijama naše SPC od Nemačke i Austrije do Amerike, Kanade i Australije...

Randelj nam kaže da je možda nije morao ni prevoditi, jer Srbi u Čikagu ili recimo Torontu, pa i u celoj dijaspori... više vole da je imaju na srpskom nego na engleskom jeziku. Ove primjerke na engleskom eventualno kupe za svoju decu ili unučad, a pogotovo za poklon novostečenim prijateljima u inostranstvu, kolegama na poslu ili novim komšijama... čisto da se i tako pohvale i na najbolji način pokažu iz kojeg i kakvog naroda dolaze!

Najnovije je da je ova knjiga prevedena i na ruski jezik, ali posao oko njenog izadavanja i štampanja već dvije godine stoji u mestu - najviše zbog ove smrtonosne pandemije Kovida 19.