Na Vidovdan otvoren rekonstruisani Trg Vladimira i Kosare

Sinoć je, na veliki srpski praznik - Vidovdan, svečano otvoren rekonstruisani Trg Vladimira i Kosare, čime je Bar dobio jedan od najmodernijih trgova u regionu, koji, osim estetskog, ima i funkcionalni karakter. Činu otvaranja prisustvovao je i ambasador Sjeverne Makedonije Mihajlo Tripkoski, koji je kazao je da mu veliko zadovoljstvo što  u Baru svjedoči divnom momentu koji je za grad veoma značajan.

 “Večeras smo vidjeli ploču postavljenu na Trgu, čiji je značaj od neprocjenjive važnosti za naše dvije zemlje, jer govori o vjekovnom prijateljstvu koje je stvorila zabranjena ljubav rođena u zatočeništvu. Vladimir i Kosara su postali temelj našeg prijateljstva, što znači budućnost u razvijanju odnosa dviju država. Ploča koju smo simbolično donijeli u Crnu Goru, a zahvaljujući predsjedniku Opštine Bar, uspjeli da ugradimo u ovaj Trg, biće vječna uspomena na nešto što nas vezuje, a legenda o dvoje mladih živjeće zauvijek. Prijateljstvo naša dva naroda se dokazalo u mnogim situacijama, kako lijepim, tako i teškim. Imamo puno toga zajedničkog i nadam se da će uspomene, i na ove ljude i na naše odnose, biti vječne, kao što će biti vječne i naše zemlje”, kazao je Tripkoski.

Trg se nalazi u zahvatu od oko 6500 hiljada kvadrata, 250 kvadrata zelenih površina više nego što je bilo, a pažljivim odabirom sadnica, obogaćen je i zeleni fond. Radovi su izvođeni od sredine februara. Naročit utisak na prisutne ostavila je fontana, čije puštanje su sa oduševljenjem pozdravili najmlađi Barani i Baranke.

Investicija rekonstrukcije Trga vrijedna je gotovo 600.000 evra, a finansirana je isključivo iz budžeta Opštine. Izvođač radova bila je firma “Bomakos” DOO.

O Vladimiru i Kosari

Jovan Vladimir, prvi svetac u rodu srpskom, bio je vladar Duklje, najistaknutije srpske kneževine tog doba, od oko 1000. do 1016. godine. Njegova vladavina odvijala se tokom rata između Vizantije i Samuilovog (bugarskog) carstva.

Vladimir je bio u savezništvu sa Vizantijom što mu ipak nije pomoglo da zaštiti svoju zemlju od cara Samuila, koji je osvojio Duklju 1009/1010 godine, a njega utamničio u Prespi (mjesto na jugozapadu današnje Sjeverne Makedonije). Prema Ljetopisu Popa Dukljanina, Teodora Kosara (Samuilova ćerka), je zavoljela zarobljenog kneza i izmolila je oca da je uda za njega. Car je dao Teodoru za ženu Vladimiru, a zatim svog novopečenog zeta vratio na dukljanski presto.

Brojni istoričari smatraju da je brak Vladimira i Kosare rezultat političke procjene Samuila koji je smatrao da će mu Vladimir kao zet biti vjerniji i korisniji. Vladimir i Teodora su živjeli u skladnom braku, ali nisu imali djece.

Krst čuva porodica Andrović

Postoji relikvija koja je vezana za Svetog Jovana Vladimira a ona se odnosi na krst za koji se vjeruje da ga je držao u rukama kada su ga pogubili. Taj krst se tradicionalno čuva u porodici Andrović iz Veljih Mikulića kod Bara. Svake godine na Trojičin dan iznosi se pred litijom na vrh planine Rumije. Sveti Jovan Vladimir se smatra nebeskim zaštitnikom ovog grada.

Prema narodnom predanju, Vladimir se pamti kao , pravedan i miroljubiv vladar. Ništa ne ukazuje na to da je Vladimir na bilo koji način učestvovao u ratnim naporima svog tasta. Taj rat je kulminirao 1014. godine vizantijskom pobedom nad Samuilom.

Car je nedugo nakon toga preminuo, a po naređenju njegovog sinovca Jovana Vladislava, koji je preuzeo vlast nad carstvom 1015. godine, Vladimir je na prevaru ubijen 22. maja 1016. godine. Odrubljena mu je glava ispred jedne crkve u Prespi, gdje je i sahranjen. Nedugo potom priznat je za sveca i mučenika i tako je postao prvi srpski svetac. Kosara je, prema predanju, prenijela njegove mošti u manastir Bogorodice Krajinske, u crkvu blizu njegovog dvora na jugoistoku Duklje. Od 1381. godine mošti su čuvane u manastiru Svetog Jovana Vladimira kod Elbasana, a od oko 1995. godine u Sabornoj crkvi u Tirani, sjedištu Albanske pravoslavne crkve.