Rijeke ljudi ispratile srpskog Samarićanina: „Tamo daleko“ za Branka Hadži Antića
Rijeke ljudi slile su se danas na beogradsko groblje Lešće, da se posljednji put poklone velikom čovjeku, humanisti i dobrotvoru — Branku Hadži Antiću. Nakon opela u crkvi Svetog Jovana Bogoslova, njegov kovčeg je ispraćen uz zvuke trube i pjesmu „Tamo daleko“, kao što i priliči sinu Srbije koji je život posvetio svom narodu.
Kovčeg je bio prekriven srpskom trobojkom, zastavom koju je Branko uvijek nosio sa sobom u svim svojim humanitarnim misijama — od Novog Brda, Gračanice i Đakovice, do Goraždevca, Osojana i Kline. Sa tom zastavom je dijelio pakete hrane, lijekova, školskog pribora, božićne paketiće i na hiljade osmijeha. Sa njom je vozio srpsku djecu sa Kosova i Metohije na more — u Sutomore, Budvu i Herceg Novi.
Bio je čovjek Otadžbine, uvijek na njenom braniku, djelom i srcem.
Narod sa Kosova i Metohije, Republike Srpske, Crne Gore i iz svih krajeva Srbije danas je sa suzama i ponosom ispratio čovjeka koji je bio veliki među velikima. U povorci su se mogli vidjeti ljudi kojima je svojevremeno pomogao da prežive zimu, da se ogriju, da dobiju krov nad glavom, knjige za djecu — ili samo toplu riječ koja je vraćala nadu.
Poslednjih godina, iako je vodio najtežu borbu sa bolešću, Branko nije stao. Radio je, organizovao i pomagao čak i iz postelje, dokazujući da humanost nema granica. Ništa ga nije moglo zaustaviti u služenju narodu.
Njegov ispraćaj je bio dostojan njegovog života — uz zvuke duvačkog orkestra i pjesmu „Tamo daleko“, kojom je simbolično nastavio svoj put ka vječnosti.
Od Branka se oprostio njegov najbliži saradnik i prijatelj Vlada Radivojević, koji je kazao:
„Branko je bio sjajan prijatelj, ugledni domaćin i čuvar Kosova i Metohije. Srpski Samarićanin koji je obradovao više hiljada ljudi svojom pomoći i dobrotom.
Kao osnivač i predsjednik Humanitarne organizacije ‘Srpska solidarnost’, prikupio je i lično odnio na Kosmet više od milion i po evra pomoći.
Organizovao je preko pedeset besplatnih hodočašća, na kojima je više od dvije hiljade ljudi vidjelo stradalnički život našeg naroda na svetoj srpskoj zemlji.
Tokom pandemije virusa korona pokrenuo je akciju ‘Solidarnost na djelu’, u kojoj je, sa stotinu beogradskih taksista, prevezao više od 35.000 zaposlenih u zdravstvenim ustanovama Srbije, potpuno besplatno.
Svakog 15. septembra, na Dan srpskog jedinstva, slobode i nacionalne zastave, trudio se da svako dijete rođeno tog dana dobije srpsku trobojku — simbol ljubavi prema otadžbini koju je on živio svakog dana.
Zvali su ga i ‘milioner bez krova nad glavom’, jer, iako je bezbroj puta pomogao drugima da se skuće, sam nije imao riješeno stambeno pitanje. Ali je imao ono što je neuporedivo vrednije — ljubav naroda, zahvalnost i blagoslov onih kojima je nesebično služio.“
O njemu bi, kako je rekao Radivojević, trebalo da se uči u školama, a o njegovom djelu da se pišu magistarski i doktorski radovi, a ulice i trgovi u Srbiji treba da nose njegovo ime.
IN4S/Barski portal
